Een inclusieve samenleving begint bij inclusief onderwijs. Door kinderen op school te leren omgaan met talenten en tekorten in hun omgeving, leren ze zich verhouden tot mensen die anders zijn dan zijzelf. Toch is ons reguliere onderwijssysteem voornamelijk ingericht op ‘normale’ kinderen. Een begrip met een steeds engere definitie, waar steeds minder kinderen aan voldoen. Wijkt een kind af van de norm, dan krijgt het al snel jeugdhulp of een label. Dat heeft een gigantische impact: op het kind, op de omgeving van het kind én op onze samenleving. 

Start met normaliseren, stop met medicaliseren
Als onderzoeker, adviseur, spreker en projectmanager streeft Bert naar een bredere definitie van normaal. Hij is ervan overtuigd dat, als we het medicaliseren een halt toeroepen, meer kinderen kunnen opgroeien met het idee dat ze normaal zijn - ook als ze afwijken van ‘de norm’. Dat maakt hij concreet door uiteenlopende werelden met elkaar te verbinden: de praktijk met de wetenschap, het onderwijs met de jeugdhulp en -gezondheidszorg en de bedrijfskunde met de pedagogiek. Omdat we op dit vlak het verschil kunnen en moeten maken. 

Bert benut zijn achtergrond en expertise om vanuit visie, pragmatisch aan de slag te gaan met vraagstukken op het snijvlak van jeugdhulp en onderwijs. Als de gemeenten, onderwijs, jeugdgezondheidszorg en jeugdhulp beter met elkaar samenwerken, kunnen we een context creëren waarin ieder kind groeit en waarin het speciaal onderwijs niet meer hoeft te bestaan. En waarin we de jeugdhulp beschikbaar houden voor kinderen met échte problemen.